25 Mayıs 2011 Çarşamba

Sonuç Geldi :)

Ve sonunda sonuç geldi. Doktor Lale  teyze annemi aradı, "maşallah çok sağlıklı bir oğlunuz var, hiç bir problemi yok" dedi. Ben demiştim zaten ama  kimseye sesimi duyuramamıştım.  Soraki hafta ise ayrıntılı ulturason için başka bir doktora Erdal amcaya gittik. Teker teker bütün organlarıma, ellerime, ayaklarıma, yüzüme  baktı.  Maşallah çok hareketli ve sağlıklı oğlunuz var dedi doktor amca. Dedeminde eski arkadaşıymış, ananemide tanıyomuş çok selam söyledi onada...

20 Mayıs 2011 Cuma

Ailemizi tanıyalım...

İşte annemle babam .


Annemin karnı hala çok belli değil babam belli olsun diye yakından çekmiş :)


Özlem yengem, dayım, ananem, babam ve annem ..


Canan Halam, Çılgın Seçil Halam ve Serdar Eniştem...


Babam, dedem, Canan halam, babannem ve annem...

Buda hiç görmediğim dedem 
 Annem dayım anneannem ve dedem

4 Mayıs 2011 Çarşamba

İLK...

Annemle bababa ilk defa merhaba dedim bugun. Bende varım  burdayım bende bu kocaman ailenin bir parçası olacağım dedim, ama henüz onların haberi yok. Annem çok heyecanlı ordamıyım değilmiyim diye, ben sesleniyorum ama onu beni duymuyor...Babamsa çok heyecanlı doktor teyzenin yanına bile girmedi. İlk defa beni bir noktacık kadar bile olsam annem, Özlem yengem Nedretefe abim gördüler. Babama da müjdeli haberi  Nedretefe abim koridorda herkesin içinde "halamın karnında bebek var" diye bağırarak verdi babam hem utandı hemde çok sevindi...

Yavaş yavaş büyüyorum bi fasulye tanesi kadar oldum bile küçücük bide kalbim var oda atmaya başladı artık. Ama annem benden daha heyecanlı onun kalp atışlarını duyabiliyorum gümbür gümbür... Sabahları gürültüyle uyanıyorum artık meğerse buda annemin sabah bulantılarının bir parçasıymış, git gide zayıflıyor. 60 kg dı şimdi 56 kg oldu sanırım. Ama annelik böyle bişey heralde o aramızdaki güçlü bağdan kendi ne kadar az yesede midesi bulanıp o garip sesleri çıkarsada bana mamalar gönderiyor ve ben hergeçen gün dahada büyüyorum.

Artık  fasulyelikten çıktım. Ellerim , ayaklarım, ağzım, minicik burnum bile ayırt edilebiliyor. Baksanıza gözlerim bi noktacık kadar.  Ama hala benim bir erkek olduğumu bilmiyorlar, kime benziyorum acaba. Kıpırdanmalarıma bakılırsa babama benziyorum galiba çok hareketliyim ellerimi kollarımı sürekli hareket ettirmek istiyorum sıkıştığımdan değil sakın yanlış anlamayın burda o kadar rahatım yerindeki ekmek elden su gölden yani :))) Artık bu kıpırtıları annemde duymaya başladı. Babama kelebekler uçuşuyor sanki içimde deyip duruyor... babam her ne kadar elini annemin karnına koysada daha bişey hissedemiyor biraz daha güçlenmem lazım...

 Buda benim 3 boyutlu görüntüm. Artık cinsiyetim belli ve herkes erkek olacağımı biliyor. Adımı bile düşünmüşler, Salih Ayaz Toraman olucam inşallah. Salih babamın dedesinin ismiymiş, Ayaz da annemin eski soyadı hee bide dedemede Ayaz  derlermiş soyadından dolayı... İsimlerimi çok sevdim onlar yattıkça Allah baba bana sağlıklı uzun ömürler versin inşallah... Anemin keyfi yerine gelmeye başladı artık bulantıları kalmadı daha iyi besleniyor ve bende daha hızlı büyüyorum. Tekmelerim güçlendi  babam ilk tekmemi geçenlerde hissetti. Suratındaki o şaşkınlığı mutluluğu görmeliydiniz.
Bugun doktor teyze annemi aradı ne konuştular tam anlamadım ama annem ağlayarak babamı, ananemi aradı. Herkez çok üzgündü sonra annemi işten alıp hemen doktor teyzenin yanına gittik o annemleri sakinleştirmeye çalıştı ufak bi operasyon yapacağız bebeğe hiç zararı yok dedi. Ne operasyonu ne testi anlamıyorum benim bişeyim yokki  ben iyiyim sağlıklıyım neden test yapıyorlar annemi babamı neden üzüyorlar bu kadar.. Sesleniyorum üzülmeyin benim bişeyim yok canavar gibiyim içerde diye ama kimse benim sesimi duymuyor neyseki 2 hafta sonra benim dediğime gelecekler ve ne kadar sağlıklı olduğumu anlayacaklar...